Tenebrio molitor - mącznik młynarek
Mącznik młynarek ostatnim czasem stał się bardzo popularną hodowlą karmową wśród terrarystów. Z pewnością zaletą tej hodowli karmowej jest niski poziom trudości hodowli, łatwość w podawaniu zwierzętom pokarmu i przede wszystkim ogólnodostępność mącznika na naszym rynku. Materiał zarodowy można nabyć w sklepach wędkarskich lub zoologicznych (terrarystycznych), na aukcjach i w sklepach internetowych, na giełdach terrarystycznych lub można go odkupić od innych hodowców. Dorosłą postacią tego owada jest chrząszcz Tenebrio molitor, natomiast jako pokarm stosowane są jego larwy.
Mączniki najlepiej hodować w plastikowych pojemnikach o dużej powierzchni dna (poj. 5 do 20l), plastik musi być gruby, ponieważ zarówno larwy jak i żuki mogą przegryźć cienką warstwę tego tworzywa. Pojemniki hodowlane powinny być płaskie. Ewentualnie możemy hodować mączniki w akwariach. Do pojeminka (na dno) wsypujemy warstwę od 8 do 15 cm otrębów pszennych z dodatkiem mąki lub np. płatków owsianych. Pojemnik nie musi być przykryty gdyż zarówno żuki jak i larwy nie wspinają się po szkle ani gładkich ściankach plastikowych. Dorosła forma ma skrzydła, mimo to nie potrafi latać, najprawdopodobniej utraciły tą zdolność w drodze ewolucji.
Mniej więcej raz w tygodniu należy podać bezpośrednio na powierzchnię otrębów owoce o dużej zawartości wody w miąższu np. gruszkę, marchew albo jabłko, woda pomoże uzupełnić poziom płynów i wody w organizmie larwy jak i żuka. W początkowej fazie hodowli zaleca się wybieranie poczwarek i przechowywanie ich w osobnym pojemniku, gdyż często padają łupem larw, co wydłuża niepotrzebnie czas hodowli. Zaleca się również rozdzielanie dorosłej formy owada od larw. Podłoża nie należy zraszać. Podłoże należy wymieniać, co 2-3 miesiące, gdy zauważymy, że większość to odchody, które mają postać szarawych ziarenek piasku, leżące na dnie pojemnika. Larwy bardzo często nawzajem się "gryzą", przyczyną tego kanibalizmu jest brak mięsa w diecie mącznika. Należy raz na dwa lub trzy tygodnie podać larwom mały kawałek mięsa. Należy usuwać stare mięso i owoce aby zapobiec powstawaniu pleśni.
Samica mącznika składa ok. 150 jaj w ciągu całego swojego życia (około 3 miesięcy, cały rozwój mącznika w odpowiedniej temperaturze, czyli 25-30°C, trwa ok. 7, 8 miesięcy). Z jaj wielkości ok. 1,5 mm po upływie 5 do 7 dni wykluwają się 2 mm larwy, które linieją 9 do 12 razy w przeciągu 7 do 14 tygodni. Osiągają one wielkość 2,5 do 3 cm. Larwy przeobrażają się w poczwarki, z których po upływie 11-16 dni wychodzi forma imago. Jest to nie wielkich rozmiarów chrząszcz błyszczący na czarno, dorasta do 15 - 22 mm. Płeć jest dość trudno rozróżnić. Trzeba w tym celu przyjrzeć się goleniom żuków. Samce mają je nieco dłuższe i bardziej wygięte.
Larwy podajemy w całości (dobrze jest je uśmiercić aby się nie zakopały), lub kroimy na pół aby podać mnijszym zwierzętom. Podajemy półówkę bez odnóży i głowy. Warto wspomnieć, że mączniki są bardzo odporne na niską temperaturę i głód. Przy minimalnej temperaturze (12°C) i przy minimalnym dostępie do pożywienia, można je trzymać do kilku miesięcy. Jako przykład podam doświadczenie z mojej hodowli, gdzie larwy zostawione w 0,5 l słoiku z 3,5 cm warstwą otrębów pszennych, bez jakiegokolwiek pożywienia i w temperaturze od 16°C do 20°C żyją już ponad trzy miesiące i w większości są już chrząszczami. Dlatego nie należy ignorować tych stworzeń, wprawdzie ich hodowla nie daję żadnych specjalnych profitów wizualnych czy też jakichkolwiek innych (tylko jako pokarm), warto o nich wiedzieć coś więcej niż na ogół jest napisane w opisach hodowli karmowych.
Źródła: Jolanta Bielecka, Andrzej Budziszewski, "Owady", EGROS, własne tłumaczenie z obcojęzycznych stron, materiały ogólnodostęone w polskim internecie oraz doświadczenia z własnych hodowli.
Opracował DanielKing
