Stenodactylus petrii - gekon perełkowy

Polecany dla:

Nazwa łacińska:

Nazwa polska:

Synonimy:

Wygląd:

Gekon perelkowy Stenodactylus petrii jest małą jaszczurką o delikatnej budowie i piękym ubarwieniu. Kończyny szczupłe, palce pozbawione są przylg i zakończone są niewielkimi pazurkami. Skóra bardzo delikatna i gładka w dotyku. Oczy koloru złotego, częściowo zakryte brązową siecią naczyń. Otoczone są cienkim, jasnożółtym paskiem skóry. Głowa, grzbiet, ogon oraz kończyny pokryte są niesymetrycznymi piaskowo-beżowymi i brązowymi znaczeniami. Po bokach (od szyi do nasady tylnych kończyn) ciągną się nieregularne ciemnobrązowe pasy. Spód ciała jest biały. Nocą ubarwienie gekona perełkowego staje się jaśniejsze i mniej kontrastowe. Gekon perełkowy jest dosyć małą jaszczurką osiągającą nieco ponad 10 cm.

Ciekawostki:

Gekony perełkowe uwielbiają kopać w piasku i bardzo często podkopują się pod różne przedmioty tak, że ich odnalezienie może sprawić nieraz wiele kłopotu. Ciekawym zachowaniem są również pozycje podczas snu. Jaszczurki te potrafią się wygrzewać (oraz spać) w różnych wymyślnych pozach np. zwinięte jak kot lub z rozciągniętymi na wszystkie strony nogami. Raz zastałem tego gekona, gdy podczas snu stał na wyprostowanych tylnych kończynach, natomiast reszta ciała (wraz z głową) leżała na podłożu. Innym zachowaniem wartym wspomnienia jest ruch ogona podczas polowania. Gdy jaszczurka ta wypatrzy zdobycz i przygotowuje się do ataku, albo prostuje ogon i podnosi go do góry, albo szybko i energicznie nim merda (na boki).

Występowanie:

Biotop:

Długość życia:

W niewoli prawdopodobnie około 5 lat.

Aktywność:

Zachowanie:

Gekon perełkowy jest strachliwą jaszczurką. Ze względu na jego delikatną budowę oraz niewielkie rozmiary nie powinno się go brać na ręce. Każda taka próba może się dla jaszczurki źle skończyć. Gdy S.petrii jest przestraszony obecnością człowieka zazwyczaj nie ucieka, a nieruchomieje. Ucieczkę podejmuje dopiero przy próbie złapania. Gekon perełkowy z czasem jest w stanie przywyknąć do naszej obecności w takim stopniu, że nie będzie się bał podczas karmienia oraz rutynowych czynności w terrarium.

Decydując się na hodowlę gekona perełkowego warto stworzyć mały harem (samiec i dwie samice). Jeśli mamy do dyspozycji duże terrarium, samic może być więcej. Możliwy jest też chów parami. Uwzględniając fakt, iż gekon perelkowy przystępuje do godów tylko na wiosnę, nie ma zagrożenia, że samiec będzie nękał samicę ciągłymi kopulacjami. Nie należy trzymać dwóch samców razem, ponieważ może to spowodować walki. Stenodactylus petrii jest delikatną jaszczurką i z tego powodu nie powinna ona być hodowana w terrarium wielogatunkowym.

Środowisko życia:

Temperatura °C:

W dzień 27°C. Najchłodniejsze miejsce 24°C, a pod promiennikiem do 40°C. Nocą temp. pokojowa: około 20°C.

Wilgotność powietrza %:

40-50%.

Oświetlenie:

Cykl oświetlenia 12 godzinny.

Typ terrarium:

Żywienie:

Stenodactylus petrii żywi się wyłącznie pokarmem zwierzęcym. Jaszczurkom podajemy odowiedniej wielkości świerszcze, dla dorosłych osobników powinny one mierzyć 1-1.5 cm długości. Ponadto podajemy niewielkie karaczany, a w okresie letnim również plankton łąkowy. Pamiętajmy, że dieta powinna być odpowiednio urozmaicona i nie należy podawać wciąż tego samego pokarmu. Gekony należy karmić co drugi dzień (4-5 świerszczy na osobnika). Co 2-3 karmienie pokarm posypujemy wapniem, a raz w tygodniu podajemy witaminy (wraz z pokarmem).

Wielkość terrarium:

Terrarium:

Stenodactylus petrii ze względu na swoje niewielkie rozmiary, nie wymaga dużych terrariów. Dla małego haremu złożonego z samca i dwóch samic odpowiednim zbiornikiem jest terrarium o wymiarach 50x30x30 cm. Wystrój powinien mieć charakter pustynny.

Gekon perełkowy Stenodactylus petrii jest gatunkiem znanym z zamiłowania do kopania w podłożu. Uwielbia kopać małe norki i podkopywać się pod różne przedmioty. Dlatego dno zbiornika wysypujemy piaskiem, którego warstwa musi mieć minimum 5 cm grubości (najlepiej więcej). W jednym miejscu (np. w jednej z grot) podłoże musi być stale lekko wilgotne. Kryjówki wykonujemy z płaskich kamieni, które ułożone w odpowiedni sposób będą tworzyć groty i szczeliny. Wszystkie konstrukcje jakie powstaną, muszą być wsparte na dnie terrarium (na szybie). Zabieg ten pozwoli uniknąć przygniecenia gekona przez obsunięte kamienie w przypadku, gdy gad się pod nie podkopie. Dodatkowo w terrarium mogą się znaleźć płaty kory, które będą stanowić dekorację oraz inny rodzaj schronienia. Podczas urządzania zbiornika nie możemy zapominać o wolnej przestrzeni, którą musimy zostawić, aby umożliwić jaszczurkom polowanie. Gekony perełkowe nie potrafią wspinać się po pionowych powierzchniach, ponieważ nie posiadają przylg na spodniej stronie palców. Z tego też powodu tylna ścianka jest niepotrzebna, a w małych terrariach nawet niewskazana. Gdy terrarium jest niewielkie i jest wyposażone w tylną ściankę, podawany pokarm bardzo szybko ucieka wspinając się po niej, co bardzo utrudnia karmienie. Najlepiej wówczas zostawić „gołe” szkło. Niestety przezroczysta szyba z tyłu zbiornika wygląda dość nieestetycznie. Możemy tego w pewnym stopniu uniknąć przyklejając od jej zewnętrznej strony korek.

Innym rozwiązaniem jest wykonanie ścianki zostawiając poziomy pasek szkła (tylnej szyby) kilka centymetrów nad podłożem. Terrarium będzie ładnie się prezentować, a świerszcze nie będą miały możliwości ucieczki w górne partie zbiornika.

Rośliny jakimi można obsadzić terrarium dla Stenodactylus petrii muszą dobrze znosić dość wysokie temperatury, niską wilgotność oraz nie mogą mieć ostrych kolców, które mogłyby zranić mieszkańców (dlatego większość kaktusów odpada).

Terrarium powinno być lekko zraszane wieczorem, co pozwoli jaszczurkom się napić. Miseczka z wodą nie jest konieczna. Z racji, że w naturalnym środowisku Stenodactylus petrii mocno operuje słońce, w terrarium warto zamontować świetlówkę emitującą promienie UVB.

Rozpoznawanie płci:

Samice podobnie jak samce mają grubsze nasady ogona, a i ubarwienie niczym szczególnym sie nie różni. Wszystko to sprawia, że odróżnienie płci u tego gatunku jest dosyć trudne.

Rozmnażanie:

Uzyskanie potomstwa gekona perelkowego Stenodactylus petrii nie jest rzeczą łatwą. Niedługo po zimowaniu powinny rozpocząć się gody. Gdy zapłodniona samica jest coraz bliższa złożenia jaj, jej brzuch wyraźnie się zaokrągla, a spod skóry zaczynają być widoczne jaja. Składane są one w podłożu. Złożone jaja przenosimy do inkubatora w którym temperatura powinna wynosić 28-29°C, a wilgotność około 80%. Przenosząc jaja należy być bardzo ostrożnym. Nie mogą on ulec obróceniu, ponieważ może to doprowadzić do śmierci zarodka. Jeśli inkubacja przebiega prawidłowo młode wykluwają się po około 80 dniach i mierzą 3-3,5cm.

Maluchy przenosimy do małego faunabox'a. Powinien być on jak najprościej urządzony, co ułatwi młodym jaszczurkom polowanie i sprawi, że będziemy mieli nad nimi większą kontrolę. Odchowując małe gekony nie stosujemy żadnego podłoża, dno wykładamy papierowymi ręcznikami. Kryjówki robimy z kilku kamieni. Nie możemy zapomnieć o naświetlaniu gekonów promieniami UVB. Niedawno wyklute młode karmimy wylęgiem świerszcza. Podrostkom podajemy podrośnięte, ale nadal małe świerszcze. Obowiązkowo należy podawać wapń oraz witaminy. Gekoniki będą spijać krople wody powstałe na skutek zraszania.

Zimowanie:

Jeśi chcemy rozmnożyć ten gatunek, to musimy zapewnić mu okres spoczynku zimowego. Zimowanie odwzorowuje naturalne zmiany temperatury w środowisku naturalnym (należy pamiętać, że osobników o słabej kondycji i chorych w żadnym wypadku nie wolno zimować!). Jesienią gekony powinny być obficie karmione, dzięki czemu zgromadzą wystarczający zapas tłuszczu. Na około tydzień przed obniżeniem temperatury przestajemy podawać pożywienie. Okres ten pozwoli jaszczurkom wydalić cały dotychczas niestrawiony pokarm. Pozostające w przewodzie pokarmowym resztki, podczas zimowania mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia i życia jaszczurki. Po tygodniu zaczynamy stopniowo obniżać temperaturę w terrarium. Należy pamiętać, że podczas zimowania gekony cały czas powinny mieć dostęp do wody. Zimujemy w temperaturze 16-18°C przez 4-6 tygodni. Po tym okresie zaczynamy stopniowo podnosić temperaturę, aż w końcu wracamy do karmienia.

Uwagi:

Należy unikać brania do ręki ze względu na delikatność tej jaszczurki.

Podobne wymagania jak gekon perełkowy Stenodactylus petrii mają też inne gatunki z rodzaju Stenodactylus. Opis ten można wykorzystać również dla Stenodactylus sthenodactylus i Stenodactylus doriae.

Opracowanie:

Opracował woytek

Na podstawie własnych doświadczeń i literatury:
"Obrazovy atlas gekonu" - Lubomir Klatil