Terrarystyka Terrarium - zajrzyj na aktualne, codziennie odwiedzane forum dyskusyjne!


Uwaga Strona w budowie. Opisy mogą wymagać aktualizacji


Anolis sagrei - anolis brązowy
Anolis sagrei - anolis brązowy
Lacerta viridis - jaszczurka zielona
Lacerta viridis - jaszczurka zielona
Leiocephalus personatus - tropidur maskowy
Leiocephalus personatus - tropidur maskowy
Tropiocolotes steudneri - gekon pigmejski
Tropiocolotes steudneri - gekon pigmejski
Crotaphytus collaris - legwan obrożny*
Crotaphytus collaris - legwan obrożny*

Phelsuma klemmeri

Polecany dla średniozaawansowanych

Phelsuma klemmeri, w porównaniu do większości felsum, jest gatunkiem małym i nie agresywnym, więc jego wymagania przestrzenne są niewielkie. Pary tego gatunku hodowałem w zbiornikach różnej wielkości (maksymalnie w terrariach o objętości 75l), aktualnie zamieszkują one terrarium o wymiarach 30x30x30cm (dł. x szer. x wys.) Jest to najmniejszy zbiornik jaki mógłbym polecić dla pary tych jaszczurek. Zdecydowanie lepszym rozwiązaniem byłby zbiornik o wymiarach 30x30x45cm. Terraria dla tych niewielkich gekonów powinny być gęsto obsadzone roślinami. Taki naturalny wystrój sprawia, że czują się one bezpiecznie, przez co znacznie częściej będą się nam pokazywać. Epipremnum aureum, Sansevieria i inne rośliny z szerokimi liśćmi świetnie nadają się dla P. klemmeri, a w dodatku dodają zbiornikowi uroku oraz podnoszą wilgotność. Innym istotnym elementem wystroju zbiornika dla tych gadów jest bambus. Gdy zaobserwujesz wchodzącą bądź wychodzącą z pustego w środku pędu P. klemmeri, przekonasz się, jak znakomicie są one przystosowane do tego rodzaju schronienia. Ich spłaszczone ciała z łatwością wślizgują się do najmniejszych otworów, a żółte ubarwienie głowy działa jak kamuflaż i pozwala wychylać się będąc jednocześnie niezauważalnym dla drapieżników. Gekony te większość swego czasu spędzają właśnie w, na bądź w pobliżu bambusów. Gdy ciężarnej samicy damy wybór, niemalże zawsze złoży ona jaja w poziomo umieszczonym kawałku suchego bambusowego pędu. Za dnia temperatura powietrza w zbiorniku powinna wynosić 27°C, pod promiennikiem 35°C (bądź nieco więcej). Nocą temperatura spokojnie może zostać obniżona do 20-21*C. Wysoka wilgotność jest ważna w hodowli tego gatunku, w szczególności tyczy się to młodych osobników. Ich maleńkie ciała szybko mogą się odwodnić w gorących i suchych warunkach, stąd terrarium musi być skonstruowane i urządzone tak, by łatwo było utrzymać wysoką wilgotność na stałym poziomie, a jednocześnie wentylacja była wystarczająca. Zbiornik należy regularnie zraszać, felsumy chętnie spijają powstające w skutek tej czynności krople. Konieczność naświetlania P. klemmeri promieniami UV-A i UV-B w celu utrzymania ich w zdrowiu jest kwestią sporną. Duża część hodowców (włącznie ze mną) uważa, że gekony te nie tylko wymagają tego rodzaju promieniowania, ale w dodatku potrzebują jasnego i intensywnego światła. W terrarium swoich klemmeri mam zamontowane dwie lampy, pierwszą jest świetlówka Reptisun 8.0, drugą Philips high lumen/high CRI bulb, której zadaniem jest oświetlanie zbiornika i nadawanie prawdziwych barw. Ponadto hodowanym przeze mnie P. klemmeri zapewniam niewielką dawkę promieni słonecznych. Wydaje mi się, że jest to dobre rozwiązanie dla wszystkich osobników tego gatunku, a zwłaszcza dla samic w ciąży i rozwijających się młodych. Bądźmy przy tym bardzo ostrożni, by nie zabić gekonów dając im nieco słonecznego światła. Jaszczurki te mogą przegrzać się i umrzeć zaskakująco szybko jak na dzienne gady pochodzące z tropików. Dieta P. klemmeri jest taka sama jak w przypadku innych felsum. Składa się ona z różnych owadów o odpowiednich rozmiarach, między innymi świerszczy i muszek owocówek, ponadto gekony te karmi się dziecięcymi papkami owocowymi (przypis redakcji: są to wszystkim dobrze znane Gerberki. Z moich obserwacji wynika, że preferują gujawę, papaję i brzoskwinię, akceptują jednak wiele innych rodzajów owoców. Do owocowych papek lubię dodawać Day gecko diet lub Phelsumax (przypis redakcji: są to nazwy zagranicznych preparatów witaminowo-mineralnych), które uzupełniają dietę. Zwykły jogurt zmieszany z gerberami jest świetnym sposobem na wzbogacenie diety gekonów o wapń i dodatkową ilość protein. Dodatkowo do mieszanki można dodać miodu, co osłodzi nieco smak. Całość należy rozcieńczyć wodą, by jaszczurki mogły łatwo zlizywać pokarm. Podobnie jak w przypadku innych jaszczurek, korzystna jest dieta urozmaicana i niejednostajna.

Gatunek opisał: Rok opisania: Nie wymaga rejestracji
Phelsuma klemmeri
Fot. 1 Phelsuma klemmeri


Polecany dla:

Średniozaawansowany

Nazwa łacińska:

Phelsuma klemmeri

Synonimy:

-

Aktywność:

Dzienna

Zachowanie:

Zdecydowałem się wyjaśnić niektóre z często spotykanych pytań i nieporozumień tyczących się wzajemnej agresji trzymanych razem Phelsuma klemmeri. Pamiętajcie, że są to tylko moje doświadczenia, a moje felsumy hoduję w stosunkowo niewielkich zbiornikach. Osoby, które trzymają ten gatunek w większych terrariach, mogą zaobserwować inne zachowania. Większości ludzi, która nigdy nie miała do czynienia z tym gatunkiem, wydaje się że dorosłe osobniki są całkowicie nie agresywne względem siebie i mogą być trzymane w grupach składających się z wielu samców i samic. Z mojego doświadczenia wynika, że dojrzałe samce są terytorialne, a dominujący samiec będzie uporczywie atakował i dręczył pozostałem, podporządkowane mu samce. Agresja ta nie jest jednak tak duża jak ma to miejsce u innych gatunków felsum i słabsze samce nie są od razu zabijane. Dorosłe samice także są terytorialne (mniej aniżeli samce) i czasami trapią pozostałe. Wielu uważa, że stojąca najwyżej w hierarchii samica nie pozwala na rozmnażanie się pozostałych. Sam zaobserwowałem bardzo sporadyczne i nieregularne rozmnażanie się, gdy samice trzymane są razem w tym samym zbiorniku. Z reguły ciężarna jest tylko jedna z nich. Młode Phelsuma klemmeri nie są agresywne względem siebie, podobnie dorosłe osobniki nie wykazują agresji w stosunku do niedojrzałych jaszczurek. Oznacza to, że młode osobniki mogą być odchowywane razem bez jakichkolwiek problemów. Trzymanie młodych wraz z dorosłymi jest więc dobrym rozwiązaniem. Dorosłe osobniki niemalże nigdy nie wykazują agresywnych zachowań względem P. klemmeri, które nie osiągnęły jeszcze dojrzałości płciowej. W przypadku przetrzymywania młodych osobników o zróżnicowanych rozmiarach zdarza się, że większe jaszczurki odgryzają mniejszym końcówki ogonów. Zachowanie to prawdopodobnie ma podłoże w chęci zdobycia pożywienia, nie jest natomiast typowym atakiem. Ogony odrastają znacznie lepiej aniżeli u pozostałych felsum.

Środowisko życia:

Nadrzewny

Temperatura °C:

W dzień 27-35°C, nocą może spaść do 18°C.

Wilgotność powietrza %:

60-70%

Oświetlenie:

Cykl 12 godzinny, stosujemy oświetlenie UVB 5%.

Typ terrarium:

Tropikalne

Żywienie:

Jaszczurki owadożerne. Jedzą w zasadzie wszystko co się rusza. Ważna jest różnorodność. Przysmakiem wielu jaszczurek są świerszcze, których hodowla nie sprawia wiekszych problemów. Coraz częściej słyszymy o hodowli moli woskowych(galleria mellonella) które ładnie, miodowo pachną. W lecie łaki dostarczają nam plankton łąkowy. Ze mnie czesto śmieją się sąsiedzi jak latam z siatką i łapie fruwające i pełzające żyjatka. Należy jednak nie łapać ich w poblizu dróg czy łąk które sa pryskane! A także nie wolno łapać takich insektów jak:os, pszczół czy trzmieli które mogły by stanowić zagrożenie dla naszych pupili. Nie pogardzą mucha domową(musca domestica), szarańcza wedrowna i pustynna, larwami mącznika młynarka(tenebrio molitor), drewnojada lub karaczanami których coraz wiecej gatunków pojawia się na rynku. Wśród najbardziej popularnych są karaczan zielony (Panchlora nivea) Karaczan argentyński (Blaptica dubia), Karaczan szary (Nauphoeta cinerea) Jako z roślin na urozmaicenie diety mozna co jakiś czas podać: babkę lancetowata i zwyczajną, koniczyne białą i łąkową (posiada zawartość wapna) a także mniszek pospolity który ma duzo wartości odżywczej. Ich najlepszym przysmakiem są ślimaki Często po zakupie nowych nabytków musiałam zachęcać je do jedzenia, bo były zestresowane ale po około tyg czasu już same schodziły do miseczki jak nie było nikogo w pobliżu.

Wielkość terrarium:

30x30x45 cm

Rozmnażanie:

Phelsuma klemmeri jest gatunkiem łatwym do rozmnożenia, gdy tylko zapewnimy jej odpowiednie warunki. Samce osiągają dojrzałość płciową w wieku 6 miesięcy, samice są w stanie produkować jaja po około 8 miesiącach życia. Dojrzałość wydaje się zależeć bardziej od rozmiaru aniżeli od wieku i jaszczurki te przystępują do rozrodu, gdy osiągną 85% całkowitego wzrostu. Phelsuma klemmeri rozmnażają się przez cały rok, a samice często składają jaja co 3-5 tygodni przez wiele miesięcy. Rozwijające się jaja zaczynają być widoczne poprzez stronę brzuszną samicy na około 3-4 tygodnie przed ich złożeniem. Orientacyjnie na jeden dzień (czasem już na dwa dni) przed złożeniem jaj samica staje się bardzo niespokojna i sprawia wrażenie jakby usilnie chciała wydostać się z terrarium. Często wchodzi i wychodzi z bambusowych pędów, gdzie później zostaną złożone jaja. W tym okresie ciało samicy jest tak rozciągnięte, że wygląda jakby zaraz miała eksplodować. Ta jakby opuchlizna dolnej części ciała wyraźna u samic w zaawansowanej ciąży spowodowana jest po pierwsze płaskim kształtem ciała tego gatunku, a po drugie stosunkowo dużym rozmiarem jaj. Jak u większości gekonów są one składane w liczbie 2 sztuk, czasami zdarza się, że samica składa jedno. Jeśli damy jaszczurkom taką możliwość, prawie zawsze będą one składać jaja w umieszczonych poziomo bambusowych pędach. Co ciekawe, nigdy nie spotkałem się z przypadkiem, aby w miejscu tym składane były nie zapłodnione sztuki. Po złożeniu jaj samica będzie bardzo szybko aktywna seksualnie (zdolna do rozmnażania) i byłem świadkiem ponownej kopulacji tuż po złożeniu jaj. Po tym jak jaja zostaną złożone, mogą one zostać ostrożnie wyciągnięte i umieszczone w inkubatorze, bądź pozostawione do klucia w terrarium. Jeśli zdecydowałeś się na drugą możliwość, upewnij się, czy zbiornik jest odpowiednio uszczelniony, by zapobiec ucieczce bardzo szczupłych młodych. Jaja należy inkubować w temperaturze 26-32°C i w niemalże 100% wilgotności przez cały czas. Ponadto istotną kwestią jest wentylowanie powietrza w inkubatorze. Temperatura w moim inkubatorze waha się w przedziale 26-31°C w ciągu doby i w takich warunkach młode klują się po 44 dniach. Do tej pory potomstwo wynosiło około 50/50 samce/samice. Jaja nie muszą być inkubowane w ciemności, jednak nigdy nie powinny znajdować się one bezpośrednio w słońcu. W dodatku słyszałem, że nie powinny być one obracane, gdy już przez jeden dzień leżały w określonej pozycji. Osobiście nigdy nie miałem problemów z jajami, które zostały obrócone. Ważnym jest, by jaja były inkubowane w miejscu, gdzie świeżo wyklute jaszczurki nie będą miały możliwości ucieczki bądź zranienia się. Sam zwykłem inkubować jaja tego gatunku w czystych, plastikowych pojemniczkach z dnem wyłożonym papierowymi ręcznikami. Maluchy z tego samego miotu często wykluwają się w kilkugodzinnym, bądź jednodniowym odstępie czasu. Wkrótce po wyjściu z jaja woreczek żółtkowy zanika i jaszczurki przechodzą pierwsze linienie. Zdarza się, że malec ma problemy z przejściem tego procesu. Może być to znak poważnych problemów zdrowotnych, bądź może być to spowodowane zbyt niską wilgotnością lub innymi czynnikami środowiskowymi. Jeśli pierwsze linienie przebiegło prawidłowo, jest to oznaka, że młody jest zdrowy i silny. Barwy młodych klemmeri są niezwykle opalizujące, a same jaszczurki wyglądają jak idealne maleńkie kopie rodziców. Noworodki i podrostki wymagają stale wysokiej wilgotności, co ma na celu uchronienie ich od śmierci z odwodnienia. Chowają się one dobrze w zbiornikach z jasnym, intensywnym światłem zawierającym odpowiednią dawkę promieniowania UVA i UVB. Te smukłe gekony są w stanie uciec przeciskając się przez szczeliny o grubości 1mm, toteż tuż po wykluciu się muszą być odchowywane w pojemnikach zabezpieczonych przed ucieczką. Sam używam czystych plastikowych pojemników z pokrywą częściowo zastąpioną przez siatkę, co ma na celu zapewnić wentylacje oraz dostęp promieni UV. Maluchy mogą być karmione muszkami owocówkami, wylęgiem świerszcza i owocowymi papkami.

Uwagi:

  • Wymagane naświetlanie promieniami UVB.
  • Młode podatne na odwodnienie

Opracowanie:

Opracował Joy Farah, tłumaczenie woytek

uwaga opis przykładowy! do wykasowania ten napis w przypadku uzupelnienia opisu !:]

Ogólne informacje: 

Mały i kolorowy gatunek, wyglądem przypominający modliszki z rodzaju Creobroter. Jest łatwy w hodowli, a dzięki niewielkim rozmiarom, może być trzymany w małych pojemnikach od L1 do imago.

  • Podgatunki: 

    • P. centralis (La Greca, 1954) 

    • P. virescens (Serville, 1839)




  • Występowanie: 

      Etiopia, Burkina Faso, Ghana, Gwinea, Kamerun, Kenia, Niger, Nigeria, Senegal, Somalia, Sudan, Togo, Uganda, Wybrzeże Kości Słoniowej



  • Wielkość: 

    • Samiec: 2-2,5cm 

    • Samica: 3cm 


  • Długość życia/liczba wylinek: 

    • Samiec: 6 miesięcy (3 miesiące jako imago) / prawdopodobnie 6 wylinek 

      Literatura:

Uwaga Strona w budowie. Opisy mogą wymagać aktualizacji


Data modyfikacji: 2020-10-15 16:12