Lepidodactylus lugubris - gekon płaczący
Polecany dla: |
Początkujący |
Nazwa łacińska: |
Lepidodactylus lugubris |
Nazwa polska: |
Gekon płaczący |
Nazwa niemiecka: |
Der Jungferngecko, Schuppenfingergecko |
Nazwa czeska: |
Gekon panenský |
Nazwa angielska: |
The Mourning Gecko, Common Smooth-Scaled Gecko |
Synonimy: |
- |
Wygląd: |
Lepidodactylus lugubris jest niewielkim gekonem o delikatnej budowie. Głowa jest płaska i trójkątna. Oczy są koloru złotego, a źrenica jest pionowa. Ogon stanowi połowę całkowitej długości ciała i równomiernie zwęża się ku końcowi. Często jest on wykorzystywany podczas wspinaczki, kiedy to jaszczurka obejmuje nim fragment liścia bądź gałązkę. Tak jak u większości innych przedstawicieli Gekkonidae palce wyposażone są w lamelle, dzięki którym gad ten z łatwością może wspinać się po większości gładkich powierzchni (powierzchni liścia, szkle). Każdy palec zakończony jest pazurkiem. Ubarwienie brązowe. W zależności od pory dnia, czy samopoczucia gekony mogą albo stawać się jaśniejsze, albo ciemniejsze. Na grzbiecie oraz ogonie znajduje się charakterystyczny, ciemny wzór w postaci zygzakowatych, poprzecznych linii. Po obu stronach głowy na wysokości oczu, od pyska do szyi biegną ciemniejsze paski (po jednym na każdym boku). Wielkość do 10 cm dlugości. |
Ciekawostki: |
Zalecane jest trzymanie przynajmniej 2 osobników ze względu na stadny tryb życia. Młode aktywne są właściwie przez całą dobę, dorosłe głównie wieczorem i w nocy. W stadzie obowiązuje hierarchia, przez co często dochodzi do bójek i kłótni, które zazwyczaj nie prowadzą do żadnych poważnych obrażeń (chyba, że są trzymane w zbyt małych terrariach z małą ilością kryjówek). Przykładowa sprzeczka polega na ściganiu się po terrarium bądź lekkim kąsaniu. W godzinach wieczornych i nocnych bardzo często możemy usłyszeć charakterystyczne dla tego gatunku odgłosy. Są one wysokie i krótkie (jedno "tik", które jest jednak powtarzane kilka razy w pewnych odstępach czasu). Występują tylko samice, rozmnażają się partenogenetycznie. |
Występowanie: |
Swym występowaniem obejmuje duży obszar, gatunek ten zamieszkuje min. Sri Lankę (Cejlon), Indie (min. Andamany), Myanmar (Birme), Zachodnią Malezję, Wietnam, Japonie (Ryukyu, Bonin), Indonezję (min. Borneo, Lombok, Sulawesi (Celebes), Halmahera), Filipiny, Nową Zelandię, Nową Gwineę, Archipelag Bismarcka, Wyspy Salomona, Wyspy Fidżi, Nową Kaledonię, Wyspy Lojalności, Samoa Zachodnie, Guam, północno-wschodnią część Australii (min. Queensland), ponad to gatunek ten został introdukowany do Meksyku, Nikaragui, Panamy, Kostaryki, Ekwadoru (wyspy Galapagos), Kolumbii, Chile, USA (Hawaje) czy na Seszele. |
Biotop: |
W środowisku naturalnym Lepidodactylus lugubris najczęściej zamieszkuje drzewa lasów deszczowych, palmy, spotykany jest także w pobliżu siedzib ludzkich. |
Aktywność: |
Dzienna |
Zachowanie: |
Gekony płaczące (Lepidodactylus lugubris) początkowo mogą być dość płochliwe. Z czasem jednak przyzwyczajają się do opiekuna i jego obecność wcale nie przeszkadza im w polowaniu. Z uwagi na wielkość i delikatną budowę, gekonów płaczących w żadnym wypadku nie można brać na ręce. Musimy być świadomi, że taka próba jest sporym zagrożeniem dla jaszczurki. Należy również pamiętać, że młode są znacznie mniej płochliwe od dorosłych osobników, są bardziej ciekawskie i zdarza się, że potrafią wskoczyć na rękę i bardzo szybko podjąć ucieczkę. |
Środowisko życia: |
Nadrzewny |
Temperatura °C: |
25-30°C w dzień (lokalnie), w nocy 20-25°C. |
Wilgotność powietrza %: |
65-85%. |
Oświetlenie: |
Cykl oświetlenia 12 godzin, UVB niepotrzebne gdyż jest to jaszczurka o aktywności nocnej. |
Typ terrarium: |
Tropikalne |
Żywienie: |
Dieta składa się głównie z małych owadów np. świerszczy. Ponadto podajemy świeże, rozgniecione, miękkie owoce lub gotowe owocowe papki dla dzieci (np. firmy Gerber). Pokarm zwierzęcy podajemy codziennie lub co drugi dzień, gerberki i owoce podajemy ok. dwa razy w tygodniu. Wapno zmieniamy mniej więcej raz na tydzień (może być sepia lub wapno z apteki, które dobrze jest rozpuścić w wodzie) Należy pamiętać, że wapno nie może być musujące. |
Wielkość terrarium: |
20x20x30 cm |
Terrarium: |
Dla dwóch dorosłych osobników 25x35x35 cm, im większe tym lepsze. Powinno być ono mocno zarośnięte z dużą ilością lian i gałązek (patyczków), po których jaszczurki te uwielbiają biegać i skakać. Duża ilość roślin i kryjówek sprawi, że gady będą się czuły bezpiecznie. Dzięki temu gekony staną się bardziej aktywne, przez co łatwiej będzie obserwować ich zachowania. Obsadzając terrarium żywymi roślinami należy być ostrożnym, ponieważ gekony będą je obgryzać. Dlatego należy wybrać rośliny, które na pewno im nie zaszkodzą. Jako podłoże stosujemy włókno kokosowe. Nie należy używać piasku, ponieważ zjadanie go przez jaszczurki może prowadzić do zaczopowania przewodu pokarmowego. Konieczny jest stały dostęp do świeżej wody. Młode trzymamy w pojemnikach na żywność, a podrostki w faunaboxach dostosowując wymiary do wielkości gekonów. |
Rozmnażanie: |
Rozmnażają się partenogenetycznie (dzieworództwo). Samice zaczynają składać jaja w wieku około 8-10 miesięcy. Pierwsze jaja w większości przypadków są nie zapłodnione i zostają zjedzone. (jest to zjawisko normalne i nie należy się tym niepokoić). Zapłodnione, prawidłowo rozwijające się jaja będą bezpieczne. Jaja możemy inkubować w terrarium (w większości przypadków i tak zostaną przyklejone do jego wystroju) lub przełożyć do inkubatora, gdzie wyższa wilgotność i stała temperatura przyspieszy wylęg młodych. Należy uważać, by temperatura utrzymywała się na poziomie 27-30°C. Temperatura powyżej 30°C może spowodować różnego rodzaju anomalie np. młode będą słabe i wkrótce po wykluciu padną, czasem może dojść do wyklucia się samca. Samica składa dwa jaja co jeden – dwa miesiące. Młode wylęgają się po dwóch – trzech miesiącach i mierzą około 3,5-4,0cm. Wyglądają bardzo mizernie, jednak dobrze karmione szybko rosną i robią się grubsze. |
Uwagi: |
Ze względu na możliwość ucieczki, należy pamiętać o zabezpieczeniu wszelkich szczelin i otworów wentylacyjnych w terrarium. |
Opracowanie: |
Opracowała Kinga Czaykowska Źródła: |