Czy legwany zielone odrzucają ogon?

Dorosłe legwany zielone nie posiadają zdolności do odrzucania ogona (autotomia). Jednak młode legwany zielone ( za młode uważane są legwany do okresu dojrzewania czyli 2-3 lata), posiadają te zdolność, ponieważ pozwala im na to chrzęstna (łączna) budowa połączeń ogona. W raz z procesem dojrzewania tkanka chrzestna twardnieje (w procesie ossyfikacji) i staje się tkanka kostna zatracając przy tym zdolność do autotomii. Ogon legwana zielonego (młodego) nie odpada u samej nasady, a nieco dalej od niej, ponieważ w nasadzie znajduje się hemipenis, pokłady tłuszczu i inne narządy. Krwawienie w miejscu odrzucenia ogona jest słabe i nie podlega szyciu, a tylko należy zastosować maści przeciwbakteryjne. Utracony ogon zastępowany jest chrzestnym kikutem (prętem) z ciemniejsza łuską i bardziej regularnymi wzorami niż w ogonku pierwotnym. Wnioski są takie, ze jaszczurki maja zdolność autotomii dziewki pionowym "powierzchniom złamania", które stanowią chrzestne lub zbudowane z tkanki łącznej płytki, które twardnieją w okresie ossyfikacji, czyli procesu kostnienia. Stad wniosek, ze u jaszczurek z wyjątkiem Iguana iguana powierzchnie te są do końca życia chrzestne, natomiast u legwana zielonego kostnieją w procesie dojrzewania. Jednakże nadal osobnik dorosły może utracić ogon, lecz będzie to utrata spowodowana złamaniem, urwaniem lub martwica i amputacja ogona, a nie będzie to odruch obronny.